Donbas'ta yakalanan Amerikalı bir paralı askerin anlattıkları
Çevirmenin notu: Aşağıdaki görüşme, savaşın devam ettiği Donbas’ta önemli haberlere imza atan ABD’li Jim “Fergie” Chambers’ın Substack hesabında yayımlandı. Chambers, daha önce de Donbas’tan haberler geçmişti; meraklısı ve İngilizce bilenler için Donbaslı komünist kadın örgütü “Aurora” ile yaptığı röportaj dizisini buraya ekliyorum. ABD’li paralı askerle yaptığı sohbet ise batıdaki tekelci medyanın propaganda faaliyetinin nasıl alenen “beyin yıkama”ya dönüştüğünün bir kanıtı niteliğinde. Metindeki yay parantezler “()” yazara, köşeli parantezler “[]” bana aittir.
“Daha iyi bilgi sahibi olun”
DHC’de savaş esiri olan Amerikan paralı asker Alexander John-Robert Drueke ile sohbetim
NEW YORK, 28 HAZİRAN 2022 - Geçen hafta, Ukrayna Uluslararası Lejyonu için savaşmaya gelen iki Amerikalı’nın, bölgede devam eden çatışmada Rusya ile müttefik olan Doğu Ukrayna’daki ayrılıkçı cumhuriyet Donetsk Halk Cumhuriyeti (DHC) güçleri tarafından yakalandığı yaygın olarak haberleştirildi. Her ikisi de Alabama’da ikamet eden 39 yaşındaki Alexander John-Robert Drueke ve 27 yaşındaki Andy Tai Ngoc Huynh, görünüşe göre Harkov dolaylarındaki çatışmalar sırasında yakalandı ve bu noktaya kadar Amerikan basınıyla herhangi bir temasları olmadı.
Bugün öğleden sonra, Doğu Long Island’da eve giderken telefonum çaldı ve çağrı bilgisinde bir Rus numarası belirdi. Bu, daha önce İngiliz savaş esiri Aiden Aslin tarafından benimle iletişime geçmek için kullanılan bir numaraydı, zira DHC yönetimi Donbas’ta haber yaptığım zamandan kalma bilgilerime sahipti. Ukrayna’da ailesiyle birlikte yaşayan ve Ukrayna deniz piyadelerinin muvazzaf askerlerinden İngiliz vatandaşı Bay Aslin, DHC’de paralı askerlik ve sivilleri öldürme suçlarından ölüm cezasına çarptırıldı ve şu anda mevcut haberler onun için iyi görünmese de, serbest bırakılması için bir mahkum değişimine olanak sağlanabilmesini bekliyor. DHC, Rusya Federasyonu’nun aksine ölüm cezasını yasaklamadı ve Bay Aslin’le yaptığım görüşmelere göre, takasına öncelik verilmemesinin nedeni Ukrayna ve İngiliz makamlarının onun adına herhangi bir girişimde bulunmamasıdır.
Fakat bu sefer, cevap verdiğimde arayan kişi DHC devleti tarafından sağlanan avukatıyla birlikte Donetsk, DHC’de esir tutulduğu bölgeden kendisini Alexander John-Robert Drueke olarak tanıttı. Alexander, Tuscaloosa, Alabama’dan ve 12 yıl ABD ordusu ihtiyat teşkilatında görev yapmış, buna, hiç aktif çatışmaya girmese de iki kez Irak’a konuşlandırılması da dahil. Her şeyden önce, benzer şekilde bir mahkûm takası istiyor, fakat bana şu anki belaya nasıl bulaştığını ve duruma bakış açısının bir kısmını göreceli olarak ayrıntılı biçimde anlattı.
Söylediğine göre, bu yılın başlarında, Ukrayna’da gelişen çatışmayla ilgili Amerikan ve diğer batılı haberleri kapsamlı bir şekilde izlemiş ve özellikle evlerinden kaçan Ukraynalıların görüntülerinden etkilenmiş. Emekliydi, VA [Veteran Affairs - Amerika Birleşik Devletleri Gazi İşleri Bakanlığı] ödemeleriyle yaşıyordu ve söylediğine göre “yardım etmek için bir şeyler yapması gerektiğini, mutlaka savaşmak değil, ne yapabilirsem onu yapabileceğimi” hissetmişti. Ukrayna’ya giden yolu bulmayı umarak bu yılın 12 Nisan’ında Atlanta, Georgia’dan Varşova, Polonya’ya uçmadan önce, Ukrayna Silahlı Kuvvetleri veya Kiev’deki rejimle önceden hiçbir anlaşması yoktu.
15 Nisan’da otobüsle sınırdan Ukrayna’nın Lviv kentine olaysız şekilde geçti. Orada, Lviv’deki bir birimde eğitici rolünde çalışmak ve sadece 8 gün sürecek bir anlaşma imzalamak üzere, Ukrayna Uluslararası Lejyonu tarafından çabucak mülakata alındı. Alexander, imzaladığı Gizlilik Anlaşması nedeniyle paylaşma özgürlüğüne sahip olmadığı nedenlerle bu birimden “memnun olmadığını” anlattı ve Haziran ayı başlarında Harkov’da, ülke çapındaki bir keşif birliğine transfer olmak için evrak imzaladığını söyledi. Bu birlik büyük ihtimalle Ukrayna’nın ana istihbarat teşkilatı SBU tarafından yönetiliyordu. Alexander ve arkadaşı Bay Huynh 7 Haziran’da Harkov’a vardılar ve 9 Haziran günü bir muharebe görevine –Alexander’ın olmasını pek beklemediği bir şey– gönderildiler ve birliklerinin geri kalanından ayrıldılar. İkisi de bir DHC devriyesi tarafından tevkif edildi ve hapsedilmek için Donetsk’e geri getirildi; henüz resmi olarak suçlanmadılar, fakat Alexander paralı asker olmakla suçlanacaklarını ve muhtemelen ölüm cezasına çarptırılma şartlarına uygun olduklarını anlıyor, ama suçlamaları İngiliz meslektaşlarından daha az ağır olacak gibi.
Bay Drueke’nin esareti, anlattığına göre, sakindi ve bariz biçimde nahoş olan daha geniş bağlam göz önüne alındığında, iyi muamele gördü. Kendisine düzenli olarak yiyecek ve su verildiğini, tek başına bir hücrede olduğunu, Amerikan savaş esirleri veya diğer mahkumlarla herhangi bir temasının olmadığını, buna rağmen bir haftadan fazla bir süredir aralarında annesi Lois Drueke’nin de bulunduğu telefon görüşmelerine erişimi olduğunu ve iki günde bir avukatıyla görüştüğünü söylüyor. Annesiyle çok yakın bir ilişkisi var ve annesi onun davası üzerinde yorulmadan çalışıyor gibi görünüyor; görüş için kendisine ulaştım ve henüz bir cevap alamadım.
Alexander’a göre DHC yetkilileri bir mahkûm takasıyla onun serbest bırakılmasını müzakere etmeye son derece istekli ve genel olarak kendi insanlarının eve güvenli dönüşü motivasyonuna sahipler. ABD Dışişleri Bakanlığı ile temas halinde olmasına (ilgili kişi olarak seçtiği isim Michael Abbott; bu kişinin izini süremedim) ve ABD hükümeti Alexander ve annesine “yapabileceklerini yaptıklarını” söylemesine rağmen, bana “ABD teknik olarak bu savaşta taraf değil ve DHC ile değiş tokuş edecek kimseleri yok, bu yüzden yapabilecekleri Kiev’e baskı yapmakla sınırlı” dedi. Ukraynalı yetkililerin davası üzerinde çalışıp çalışmadığı onun için net değildi ve yakalanmasından bu yana Kiev hükümetinden kimseyle teması olmadı.
Ona çatışmayla ilgili şimdiki bakış açısı ile [Ukrayna’ya] gelme kararı aldığı zamandaki bakış açısı arasındaki farkları sorduğumda, tekrar tekrar vurguladığı şey, henüz Alabama’dayken ve batı medyası tarafından döndürülen anlatıya güvenirken “son derece bilgisiz” olduğuydu. “Gittiğim tüm büyük Ukrayna şehirlerinde çoğu kadın ve çocuğun hala evlerinde ve normal bir şekilde yaşadığını görmek beni çok şaşırttı ve burada, Donetsk’te alıkonulduğumda, ilk kez Donbaslı herhangi bir Rus veya Rusça konuşan kişiyle konuşabildim. Hikayenin Amerika’da idrak edemediğimiz bir tarafı var.” Donetsk’teki hücresinden bile, her gün, Ukrayna tarafının kenti bombalamasından gelen, hiç beklemediği bir patlama sesi duyduğunu belirterek, “Batı medyasında hiçbir şey size bunun bir İç Savaş ve uzun zamandır devam eden bir şey olduğunu göstermiyor,” diye ekliyor. Ukrayna devletini inkâr edecek veya Rus Özel Operasyonu’nu onaylayacak kadar ileri gitmedi ama bana defalarca “Burada olup bitenlerle ilgili gerçeği bilseydim, asla gelme kararı vermezdim. Pişmanım,” dedi.
Görünüşte kararına aldanmış gibi görünen, ölüm kalım çıkmazındaki bir adama duyulan sempati, her şeyden önce tamamen anlaşılabilir olsa da, çatışmanın Donetsk tarafındaki bazıları onun veya onun gibi benzer tutuklular için pek gözyaşı dökmüyor. Amerika doğumlu, 2014’ten bu yana DHC silahlı kuvvetleri kıdemlisi ve Donetsk sakini Russell “Texas” Bentley, Bay Drueke ve onun gibiler hakkındaki düşüncelerini benimle paylaştı: “Evet, bu serserilerin çoğu kendini fasulye gibi nimetten saydı ve bu hemen hemen affedilebilir bir şey, ama istedikleri şey buraya gelip öldürmekti ve rüzgâr tersine dönseydi bunu yapmakta tereddüt etmezlerdi. Ukrop (Ukraynalı) hatlarının iki kez gerisinde kaldım ve ikisinde de tek bir mermi sıkmadım. Mevkimizi tutuyorduk, Ukroplar bize saldırdı ve eğer yapabilselerdi hepimizi öldürürlerdi. Dolayısıyla bu onlar için eğitici bir deneyim olacak, umarım bir sonraki hayatlarında onlara biraz avantaj sağlar.”
ABD Dışişleri Bakanlığı ve Ukrayna ordusu basın bağlantılarına yaptığım sorgulamalar henüz herhangi bir karşılık görmedi; Alexander, DHC’nin onun serbest bırakılmasını ayarlamaya istekli olduğu konusunda inatçı ve hükümetinin bunu kolaylaştırmaya çalıştığını umuyor, fakat “zamanın dolmaya başladığını” söylüyor. Donetsk’te birlikte çalıştığım ve görev gereği orada kalan Portekizli gazeteci Bruno Carvalho, DHC ile bu mahkûm takaslarındaki engellerden birinin, Birleşik Krallık veya ABD gibi yabancı bir hükümetin böyle bir değişimi müzakere etmeyi kabul etmesinin Cumhuriyet’in tanınmasıyla aynı anlama gelmesinden kaynaklanabileceğini öne sürdü, ki bu diplomatik düzeyde büyük dalgalanmaya neden olabilecek bir şey. Ne de olsa, Rusya Devlet Başkanı Putin’in Donetsk ve Lugansk Halk Cumhuriyetlerini tanıması, birçoklarının Rusya’ya karşı batılı bir vekalet savaşı olarak gördüğü son tırmanışın büyük habercisi olduğunu kanıtladı.
Kapatmadan önce, en azından sohbetimizi yazacağım konusunda Alexander’ı temin ettim ve ABD propagandasının heyecanına kapılan ve okyanusu aynı hislerle geçip Ukrayna’da savaşmak için askere yazılacak diğerlerine ne söylemek istediğini sordum.
“Dediğim gibi, neler olduğu konusunda tam bir kavrayışım yoktu ve eğer olsaydı, karar verdiğim şeyi yapmazdım. Başkalarına ne diyebilirim? Kendi araştırmanızı yapın, Batı dışındaki kaynaklara bakın – daha iyi bilgi sahibi olun.”
(Jim “Fergie” Chambers - Çeviri: Erman Çete, ermancete.substack.com) 29 Haziran 2022
