Allah Kur'an-ı Kerim'de neden kaleme yemin ediyor?

Allah Kur’an’da bu nimetlerin önemine dikkat çekmek için üzerine yemin etmiştir.

Kalem suresi Mekke döneminde inmiş olup 52 ayettir. 29. cüzde yer almaktadır. Mushaftaki sıralamada altmış sekizinci, iniş sırasına göre ikinci suredir.

Sure, adını birinci ayette geçen “elKalem”kelimesinden almıştır. “Nûn” sûresi diye de anılır. Allah kaleme ve onların yazdıklarına yemin etmiştir.

Kalem vardır hakkı, hakikati yazar. satırlarına leke sürmez , dili cehalet kokmaz. Yazdıkları ancak O’nun (cc) anlatımıyla güzelleşir. Allah ve Rasulunün bahsi geçtikçe Onların kelamlarını yazdıkça satırları güzelleşir, filiz verir. Hakk’ın dillendirilmesinde bir vesile olur ve “kalem ve onunla satır satır yazılana andolsun” hitabına mazhar olur.

Allame Tabatabai El Mizan tefsirinde, “Bu ayetin anlamı özel bir kalem değildir yazdıkları herhangi bir yazıdır. Kalem ve kalemin yazdığı şey Allah’ın en büyük nimetlerinden biridir. Kur’an’da kalem ve yazdıklarının, Allah’ın  güneş, ay, gece ve gündüz, hatta incir ve zeytin gibi diğer nimetlere yemin ettiği gibi Allah’ın yemin ettiği başlıca ilâhi nimetler arasındadır.” der.

Bu surenin maksadı, Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) sıfatlarını anlatmak ve onun üstün ahlâkını, kâfirlerin ve İslam Peygamber’inin (s.a.v) düşmanlarının uygunsuz özelliklerini vurgulamaktır.

Bu sure, müşriklerin kendisine yönelttikleri iftiralar ve deli demeleri üzerine Resûlullah’ı (s.a.v.) teselli etmekte, ona güzel sözler söylemekte ve Peygamberi müşriklere itaat etmekten ve onlarla konuşmaktan men etmektedir.

Bu sure kalem ve yazı ile Allah’a yemin ile başlar ve ikinci ayet İslam düşmanları tarafından İslam Peygamberi’ne (s.a.v) nispet verilen iftiraları redderek Allah’ın İslam Peygamber’ini (s.a.v) tanımlamasına değinmektedir. Surede ayrıca kâfirlere ve zalimlere, sonunda onların zararına olan süre verilmesinden de bahsedilmektedir.

Sonra cennet ehlinin kıssasını ve onların günah, yolsuzluk ve Allah’ı anmayı ihmal etmeleri nedeniyle başlarına gelen musibetlerden bahsetmektedir.

Cennet Ashabı, Yemen’de yemyeşil bahçeleri olan bazı zenginlerin hikayesidir. Bahçe önce, ürününün bir kısmını kullanan ve geri kalanını muhtaçlara veren yaşlı bir adama aitti. Ölümünden sonra oğulları, tüm mahsulü almaya ve ihtiyaç sahiplerini yardımlardan mahrum bırakmaya karar verdi. Açgözlülüklerinden  yüzünden bahçeye yıldırım düştü ve çıkan yangın her şeyi yok etti. Kardeşlerden biri onları Allah’a davet etti ve yaptıklarından pişman olup tövbe ettiler.

Anahtar Kelimeler: Kur'an sûreleri, 114, Kalem sûresi, yazdıkları, muhtaçlara yardım.(iqna)