Ceylan
Keder yüklenmiş Kürdistan’ımdan efganlar yükseliyor.
Milletimin bu mazlumiyeti nerden geliyor.
Kan ve gözyaşı ile sulanmış, mahzun memleketim,
Çektiklerin bağrımı, yüreğimi deliyor.
Ceylanları boğazından vururlar çoğu zaman.
Ateşlendi havan, yükseldi duman.
Salyalı katillerde kalmamış,
Ne din, nede iman.
Zülmün her çeşidini yaşamış mazlum halkım,
Ceylanlarını havanla vuruyorlar, çaresiz kaldım.
Masum sabiler korumasız.
Halkım habersiz.
Kudreti elinde tutanlar için öldürmek, tercih edilen tek seçenek.
Kimi turancı, kimi moğol istilacı, sapkın peçenek.
Bu zillet, bu zulüm daha ne kadar sürecek.
Tağutlar ceylanları hep mi öldürecek.
Alimlerimizi katletti bunlar, ceylana mı acır.
Mevlamız! Bu zalimleri aramızdan sen kaldır.
Kırda ceylanlar havanla vuruluyor,
Şehirdekilere de tuzaklar kuruluyor.
Faiili meçhul cinayetler, yaftalı intiharlar...
En çirkef kumpaslar bize kuruluyorlar.
Annesinin goncası ,
Elifin incesi,
Kürdistanın masumiyetiydi ceylan.
Ve tetikledi havanı merhametsiz bir kör yılan.
Basına demeçler verildi ...Biz yapmadık, haberler yalan.
Adalet mi kürde, hak da ne...
Ceylanları vurulur sarılır kefene.
Mazlumun ahı çıkar aheste aheste
Kürdistande aslanlar bağlanmış, tutulur kafeste.
Pırangalar kırılır bir gün elbet,
Katiller can veremeyecek öyle bir nefeste.
AZAD KILIÇASLAN / HÜRSEDA HABER